मुंबई : महाराष्ट्रात नुकत्याच पार पडलेल्या राज्यसभा निवडणुकीत भाजपकडून (BJP) माजी मुख्यमंत्री अशोक चव्हाण (Ashok Chavan), माजी आमदार मेधा कुलकर्णी (Medha Kulkarni) आणि राज्याचे उपाध्यक्ष डॉ. अजित गोपछडे यांना उमेदवारी देण्यात आली. या तिघांनीही काल (15 फेब्रुवारी) अर्ज दाखल केले. सहा जागांसाठी सहाच अर्ज आल्याने निवडणूक बिनविरोध झाली आहे. त्यामुळे भाजपकडून हे तिघेही खासदार म्हणून निवडून आले आहेत. दरम्यान, दुसऱ्या बाजूला भाजपमधील अनेक निष्ठावंत सातत्याने डाववले जात असल्याने नाराज असल्याचे दिसून येत आहे.
अशीच एक नाराजी मांडणारी भाजपाचे महाराष्ट्र उपाध्यक्ष माधव भांडारी यांचे पुत्र चिन्मय भांडारी यांची एक पोस्ट चर्चेत आली आहे. चिन्मय यांनी या पोस्टमध्ये त्यांचे वडील माधव भांडारी यांच्या आजपर्यंतच्या राजकीय प्रवासाविषयी आणि त्यांनी पक्षासाठी केलेल्या संघर्षाविषयी सांगितले आहे. तसेच आतापर्यंत 12 वेळा विधानसभा, विधान परिषद किंवा राज्यसभा निवडणुकीवेळी त्यांचे नाव चर्चेत आले होते पण डावलण्यात आले अशी खंतही त्यांनी मांडली आहे. (A post expressing displeasure of BJP’s Maharashtra Vice President Madhav Bhandari’s son Chinmoy Bhandari is going viral.)
ही एक पूर्णतः वैयक्तिक पोस्ट आहे, यातील विचार हे केवळ माझेच आहेत.
अनेकांना माहीत नाही की माधव भांडारी यांचा मुलगा आहे. पण आज मला माझ्या वडिलांबद्दल लिहायचे आहे.
माझे वडील 1975 मध्ये जनसंघ/जनता पक्षात सामील झाले होते, 1980 मध्ये भाजप बनण्याच्या काही वर्षे आधीच. त्याला जवळपास 50 वर्षे झाली आहेत.
बहुतेक लोक त्यांना आक्रमक प्रवक्ते म्हणून ओळखतात. 2008 ते 2014 या काळात महाराष्ट्रातील आघाडी सरकारच्या विरोधात ते प्रमुख आवाज बनले होते. परंतु ते त्यापेक्षा बरेच काही आहेत आणि त्यांनी त्यापेक्षा बरेच काही केले आहे.
या 50 वर्षात त्यांनी महाराष्ट्रातील विविध भागांमध्ये अनेक भूमिकांमध्ये संघटना उभारणीसाठी मदत केली आहे. त्यांनी राज्यभरातील हजारो लोकांना आणि शेकडो गावांना मदत केली आहे. त्यांनी लाखो जीवनावर सकारात्मक प्रभाव टाकला आहे.
This is a deeply personal post, and it is my personal thought process.
Not many know that I am @Madhavbhandari_ (Madhav Bhandari, Vice President of BJP Maharashtra) son.
Today, I want to write about my father.
My father joined the Jansangh/Janata Party in 1975, a few years… pic.twitter.com/SHMzOtwFHn
— Chinmay Bhandari (@iTsChinmay) February 15, 2024
त्यांनी आतापर्यंत अनेक विचारांना आकार दिला आहे. सत्तेचा दुरुपयोग आणि सर्वसामान्यांना भेडसावणाऱ्या अनेक गंभीर समस्यांकडे त्यांनी लक्ष वेधले आहे. 2014 नंतर पक्ष आणि पक्षाच्या सरकारसमोरील गंभीर आव्हाने सोडवण्यात त्यांनी महत्त्वाची भूमिका बजावली आहे. त्यांनी राज्यभरातील कार्यकर्त्यांना आणि स्थानिक नेत्यांना मार्गदर्शन केले आहे. त्यांनी अनेक पुस्तके लिहिली आहेत आणि ज्या विचारधारेवर त्यांचा मनापासून विश्वास आहे, त्या विचारसरणीचा बौद्धिक गाभा जपण्याचा त्यांनी प्रयत्न केला आहे.
या सर्व काळात ते आपल्या कामामुळे प्रसिद्धीपासून दूर राहिले. त्यांनी कधीही वैयक्तिक फायद्यासाठी आपल्या पदाचा आणि प्रभावाचा दुरुपयोग केला नाही.
मी तुम्हाला त्यांच्या व्याप्तीचे उदाहरण देईन. 90 च्या दशकाच्या उत्तरार्धात ते सिंधुदुर्ग जिल्हा परिषदेचे उपाध्यक्ष असताना आमचे घर शहराबाहेर होते. वीज ग्रीड एक किलोमीटर अंतरावर आहे. म्हणून, महावितरणला एका घरासाठी कनेक्शन जोडणी बांधायला भाग पाडण्याऐवजी त्यांनी 18 महिने वाट पाहणे पसंत केले. त्या कालावधीत आम्ही विजेशिवाय जगलो. पण त्याचवेळी ते जिल्ह्यात रस्ते बांधत होते आणि इतर अनेक गावांमध्ये वीज आणत होते.
अशी असंख्य उदाहरणे आहेत जेव्हा त्यांनी पक्ष आणि जनतेला कायमच वरचे स्थान दिले आहे. यामुळे ते राज्यातील सर्वत्र प्रतिष्ठित राजकीय व्यक्ती बनले आहेत.
दुर्दैवाने, ते एकाचवेळी ते सर्वात कमी ताकदीच्या नेत्यांपैकी एक ठरतात.
माझ्या आयुष्यात 12 वेळा मी त्यांचे नाव विधानसभेसाठी किंवा वरच्या सभागृहासाठी चर्चेत आल्याचे पाहिले आहे आणि 12 वेळा, ते डावलण्यात आल्याचेही पाहिले आहे. मी नेतृत्वाला प्रश्न विचारण्याच्या किंवा न्याय मागण्याच्या विचारात नाही. मला ते करायचंही नाही. कारण माझ्या वडिलांप्रमाणे माझाही त्यांच्यावर विश्वास आहे.
पण आशा वाटण्याची आणि वेदना जाणवण्याची वेळ पुन्हा पुन्हा येते.
त्यांनी कधीही जाहीरपणे आपली व्यथा मांडली नाही. ज्या पक्षाच्या उभारणीसाठी त्यांनी आयुष्य खर्ची घातले त्यांना त्यांनी कधीही दुखावण्याचा प्रयत्न केला नाही. त्यांनी पक्षाचे काम कधीच थांबवले नाही, त्यांची तब्येत बिघडल्यानंतरही नाही आणि गेल्या वर्षी त्यांच्या जवळची व्यक्ती गमावली तेव्हाही नाही. याउलट, मी अनेक वेळा मंत्री किंवा खासदार राहिलेल्या लोकांना “अन्याय” म्हणून ओरडताना पाहिले आहे.
गेल्या 30 वर्षांहून अधिक वर्षांपासून मी माझ्यासमोर पाहिलेल्या करिअरचा मला कमालीचा अभिमान आहे.
ते आता शेवटच्या टप्प्यात आहे.
मी फक्त अशा एखाद्या व्यक्तीसाठी योग्य बक्षीसाची आशा करतो ज्यासाठी ते खरंच पात्र आहेत, मला माहित आहे की त्यांच्यासारखे इतर लोक आहेत ज्यांनी पक्षासाठी आणि समाजाच्या भल्यासाठी अथक आणि निस्वार्थपणे काम केले आहे. आणि मी त्यांच्यासाठीही सर्वोत्तम काही तरी व्हावे अशी आशा करतो.
मी याआधी असे काही शेअर केले नव्हते आणि मुख्य म्हणजे मी सार्वजनिक जीवनापासून दूर राहिलो आहे. तसेच मला माहित होते की मी त्यांचा वारसा पुढे नेऊ शकत नसलो तरी मी एका क्षणात ती नष्ट करू शकतो. पण मी आयुष्यभर मूक साक्षीदार राहिलो. पण आज मला बोलावे वाटले.
मी माझ्या वडिलांना ओळखतो, धक्का आणि निराशा त्यांना थांबवत नाहीत आणि ते कधीही थांबणार नाहीत. ते नेहमीप्रमाणेच या देशाला, या राज्याला आणि समाजाला प्रथम स्थान देऊन पक्षासाठी काम करत राहतील.
