Deepak Dobriyal : सात हजार रुपयांचे कर्ज घेऊन आला होता हा अभिनेता, ‘भोलात’ आश्र्वस्थामाचा रोल केला अन्…
- Written By: Digambar Jadhav Published:
Deepak Dobriyal : दीपक डोबरियाल (Deepak Dobriyal) हा नुकताच अजय देवगणच्या ‘भोला’ (Bholaa ) या चित्रपटात दिसला होता. या चित्रपटात दीपक आश्र्वस्थामा खलनायकाच्या भूमिकेत दिसला आहे, त्याच्या प्रतिमेच्या अगदी विरुद्ध दिसून आला आहे, (Deepak Dobriyal Movie) छोट्या पडद्यावर कॉमिक भूमिकांसाठी प्रसिद्ध असलेला दीपकला नव्या अवतारात पाहून चाहत्यांनाही आश्चर्य वाटले आहे. या भूमिकेसाठी त्याची तयारी आणि दिल्लीतील थिएटर्स ते बॉलीवूडच्या प्रवासाबाबत त्याने खुलासा केला आहे.
View this post on Instagram
लोक मला वाईट समजू लागले
‘भोला’ मधील या विचित्र व्यक्तिरेखेच्या तयारीबद्दल, दीपक याने खुलासा केला आहे, “जेव्हा मला अस्वथामाच्या भूमिकेसाठी अंतिम रूप देण्यात आले, त्यावेळी माझ्या मनात एक विचार आला की, एक चांगला माणूस वाईट भूमिका करू शकतो का? आणि तो करतो तर मग कसे? लोकांना हसवणारा निरागस पात्र हीच माझी सिनेमातली ओळख आहे.
ही भूमिका खऱ्या अर्थाने करण्यासाठी, सर्वप्रथम मी माझा मूड बदलला, मी लोकांना धन्यवाद म्हणणे देखील बंद केले. जर कोणी नमस्कार केला तर मी उत्तर देऊ नये. अशा वावड्या वापरून मी स्वतःमध्ये कितपत बदल करू शकतो, हे मला पहायचे होते. बदलाही घेतला आणि काही ओळखीच्या लोकांनाही नंतर मी थोडा उद्धट वाटू लागलो. या पात्रासाठी मी वाईट माणूस झालो असे म्हणा. माझ्यासोबत अशी काही गोष्टी घडल्या आहे की माझ्या पात्रांची विचार प्रक्रिया अनेकदा माझ्यासोबत राहत आहे. या व्यक्तिरेखेतून बाहेर पडायलाही मला वेळ लागला आहे. त्यासाठी थोडा व्यायाम केला, मग इतरत्र व्यस्त राहू लागलो. चित्रपट संपला की पात्रही संपले, असे लोक म्हणतात, पण त्या व्यक्तिरेखेतून बाहेर पडणे माझ्यासाठी नेहमीच कठीण गेले आहे.
छोटा अभिनेता असल्याने तो नकार कसा देणार?
दीपकला त्याची कॉमिक इमेज तोडायला खूप वेळ लागला आहे, कदाचित आताही दीपक त्याच्याशी झगडत असलयाचे दिसून येत आहे. हेच कारण असल्याची माहिती त्याने यावेळी दिली आहे, आयुष्यात एक वेळ अशी आली जेव्हा दीपकने सर्व कॉमिक भूमिकांना पूर्णपणे नकार देण्यास सुरुवात केली. यावर दीपक म्हणतो, मी ‘तनु वेड्स मनूला’ माझ्या आयुष्यातील टर्निंग पॉइंट मानतो, इथूनच लोकांच्या लक्षात येऊ लागले. या प्रतिमेनंतर मी लोकांमध्ये एक विनोदी कलाकार म्हणून उदयास आलो.
तसेच वेगवेगळ्या भूमिकांमध्ये विविध कॉमेडी करण्याचा प्रयत्न केला, जेणेकरून मी एक अभिनेता म्हणून समाधानी राहू शकेल. परंतु काही काळानंतर अशी वेळ आली की निर्मात्यांकडून फक्त विनोदी भूमिका येऊ लागल्या. कदाचित मी रोमँटिक भूमिका किंवा अ‍ॅक्शनपॅक्ड चित्रपट करू शकत नाही, मी कॉमेडी प्रकारात बसतो हे चाहत्यांनी देखील मान्य असल्याचे त्याने यावेळी सांगितले. परिणामी टाईपकास्टच्या भीतीने मी नकार देत राहिलो. जवळपास शेकडो चित्रपट नाकारले गेले. मी कॉमेडी सोडत असल्याची घोषणाही केली. यावरून अनेकांकडून शिव्या देखील खाव्यात लागले आहेत.
View this post on Instagram
मी गंभीर अभिनेता आहे, पण इमेज कॉमेडी
दीपकने दिलेल्या माहितीनुसार, खूप आश्चर्याची गोष्ट आहे, माझी जी इमेज बनवली आहे, मी पूर्णपणे त्याच्या विरुद्ध मूडचा अभिनेता आहे. थिएटरच्या काळात मी गंभीर भूमिकांसाठी ओळखलो जात होतो. तुघलक, गिरीश कर्नाड यांची नाटके, शेक्सपियर, धरमवीर भारती अशा अनेक नाटकांतून मी उत्कट भूमिका केल्या आहेत. मी माझ्या करिअरच्या सुरुवातीला केलेले चित्रपटही गंभीर होते. ओंकारामध्ये माझी फक्त नकारात्मक भूमिका होती. पण नशिबाला काही वेगळेच मंजूर होते. दिल्लीतील लोक हसू लागले की बॉलीवूडच्या लोकांनी गंभीर अभिनेत्याला विनोदी अभिनेता बनवले आहे. आता मी इतका स्थिर झालो आहे की मला माझ्या आवडीचे पात्र निवडता येते. त्यांनी भोलावर प्रयोग केला आहे. येणा-या काळात बघा, कदाचित मी माझी भूमिका लोकांसमोर मांडू शकणार आहे.
View this post on Instagram
मित्रांकडून कर्ज मागितले
दिल्लीतील थिएटर ते मुंबई हा प्रवास करताना दीपकसाठी फारसा सोपा नव्हता. नशीब आजमावण्यासाठी तो इथे आला, तेव्हा आयुष्यासोबतच या शहराने त्याच्यासाठी अनेक परीक्षाही घेतल्या आहेत. पूर्वी खूप होमसिकनेस असायचा. सुरुवातीचा संघर्ष मी कधीच विसरू शकत नाही. रोज एक नवीन गोष्ट असायची. एक वेळ अशी आली की, माझे पैसे संपले आणि माझ्या बाजूने काहीही होत नव्हते. तुमचा विश्वास बसणार नाही, काम मागण्याऐवजी मी माझ्या दिल्लीतील सर्व मित्रांकडे पैसे मागितले होते. कुणी १ हजार, तर कुणी ५ हजार पाठवले होते. एकूण माझ्याकडे ६ ते ७ हजार होते. पैसे जमा केल्यानंतर मी कॅलेंडरसमोर ९० दिवसांची तारीख निश्चित केली.
Akshay Kumar : 55 वर्षीय खिलाडीला शर्टलेस होऊन डान्स करणं पडलं महागात; व्हिडीओ पाहून चाहते भडकले
या ९० दिवसांत जोपर्यंत माझ्याकडे हे पैसे आहेत, तोपर्यंत मी माझ्या आवडीनुसार मुंबईत राहीन आणि माझ्या आवडीची कामे करेन, असे मला वाटले होते. जिथे इतके बँड वाजवले आहेत, थोडे अधिक योग्य. मलाही ऑडिशनसाठी फोन आले, मी गेलो नाही. त्यावेळी मी माझ्या घरी राहायचे, माझे आवडते चित्रपट पाहायचे, जेवण बनवायचे आणि झोपायचे. ९० दिवसात सर्व काही नशिबावर सोडलं. आणि सुदैवाने अगदी ९० दिवसात मला एका मोठ्या जाहिरातीसाठी कॉल आला आणि त्यासाठी मला १ लाख रुपये मिळाले. तिथूनच परत माझी सायकल सुरू झाली.
